ترانزیستور Transistor

عملکرد یک ترانزیستور Transistor را می توان تقویت جریان دانست. مدار منطقی کوچکی را در نظر بگیرید که تحت شرایط خاص در خروجی خود جریان بسیار کمی را ایجاد می کند.

شما به وسیله یک ترانزیستور می توانید این جریان را تقویت کنید و سپس از این جریان قوی برای قطع و وصل کردن یک رله برقی استفاده کنید.

ترانزیستور Transistor چیست؟

جریان ورودی که یک ترانزیستور Transistor می تواند آنرا تقویت کند باید حداقل داشته باشد. چنانچه این جریان کمتر از حداقل نامبرده باشد ترانزیستور در خروجی خود هیچ جریانی را نشان نمی دهد.

اما به محض آنکه شما جریان ورودی یک ترانزیستور را به بیش از حداقل مذکور ببرید در خروجی جریان تقویت شده خواهید دید که از این خاصیت معمولا” برای ساخت سوییچ های الکترونیکی استفاده می شود.

ترانزیستور های اولیه از دو پیوند نیمه هادی تشکیل شده اند و بر حسب آنکه چگونه این پیوندها به یکدیگر متصل شده باشند می توان آنها را به دو نوع اصلی PNP یا NPN تقسیم کرد.

برای هر یک از لایه های نیمه هادی که در یک ترانزیستور وجود دارد یک پایه در نظر گرفته شده است که ارتباط مدار بیرونی را به نیمه هادی ها میسر می سازد.

این پایه ها به نامهای Base (پایه) ، Collector (جمع کننده) و Emitter (منتشر کننده) مشخص می شوند.

اگر به لایه یک ترانزیستور دقت کنیم به نظر تفاوت خاصی میان Collector و Emitter دیده نمی شود اما واقعیت اینگونه نیست چرا که ضخامت و بزرگی لایه Collector به مراتب از Emitter بزرگتر است و این عملا” باعث می شود که این دو لایه با وجود تشابه پلاریته ای که دارند با یکدیگر تفاوت داشته باشند.

طرز کار ترانزیستور Transistor

چنانچه پیوند BE را بصورت مستقیم بایاس (Bias به معنی اعمال ولتاژ و تحریک است) کنیم به طوری که این پیوند PN روشن شود.

برای این کار کافی است که به این پیوند حدود ۰٫۶ تا ۰٫۷ ولت با توجه به نوع ترانزیستور ولتاژ اعمال شود، در آن صورت از مدار بسته شده میان E و C می توان جریان بسیار بالایی کشید.