تفاوت هارد HDD با SSD
ما در این مقاله سعی داریم تفاوت هارد HDD با SSD را برای شما توضیح دهیم.
امروزه افراد برای بالا بردن سرعت کامپیوتر و لپ تاپ خود دست به ارتقا اجزای مختلف کامپیوتر خود می زنند و یا سیستم هایی با کانفیگ بالا خریداری می کنند و هزینه ی زیادی می پردازند اما از هاردهای معمولی دیسک سخت یا همان HDD ها استفاده میکنند.
اما سوالی که برای کاربران زیادی مطرح می باشد این است که کدامیک از این تکنولوژی های ذخیره سازی بهتر و پر سرعت است و کارایی و امنیت بالاتری دارد و کدامیک اقتصادی تر و ارزان تر می باشد.
هارد دیسک سخت HDD
هارد HDD وسیله ای است با یک یا چند صفحه انعطاف پذیر که سطح آنها با موادی پوشش داده شده که بتوان داده ها را به طور مغناطیسی بر روی آنها ضبط نمود.
همچنین حاوی هدهای خواندن ، نوشتن ، ساز و کار تعیین محل هد و موتوری است که در محفظه ای جای داده می شود تا از آلودگی های خارجی در امان باشد.
این محیط محافظت شده به هدها امکان می دهد تا به اندازه ۱۰ تا ۲۵ میلیونیم اینچ از سطح صفحه ای که عموماً ۳۶۰۰ تا ۲۷۰۰ دور در دقیقه
می زند فاصله داشته باشد.
در دیسک های سخت جدید که به آنها دور بالا نیز گفته می شود، سرعت چرخش دیسک به ۱۰۰۰۰ دور در دقیقه می رسد.
در دیسک های سخت چند صفحه دیسک جای داده می شود تا دیسک گردان بتواند به بیش از یک صفحه دستیابی داشته باشد.
نقاط ضعف هارد دیسک سخت HDD
برای ذخیره یک فایل روی سطح دیسک سخت، فایل به قطعه های کوچکی به نام کلاستر (Cluster) تقسیم می شود که این کلاسترها به ترتیب (Sequential) بر روی سکتورهای خالی روی دیسک سخت ذخیره می شوند.
نحوه قرار گیری کلاسترها هم به هیچ عنوان نظم خاصی ندارند، یعنی اینطور نیست که کلاسترها بر روی سکتورهای مجاور هم ذخیره شوند.
به همین دلیل برای افزایش سرعت دسترسی به فایل ها از نرم افزارهای یکپارچه ساز “Defragmenter” استفاده می شود که این نرم افزارها تا جایی که امکان دارد کلاسترهای مربوط به یک فایل را در سکتورهای مجاور هم قرار می دهند.
دیسک سخت برای خواندن اطلاعات دو کار انجام می دهد که موجب تاخیر در خواندن و نوشتن می شود:
اول : هد باید بر روی سطح دیسک حرکت کند تا به نقطه مورد نظر برسد، به مدت زمان لازم برای دسترسی به فایل seek گویند.
دوم : صفحه هارد دیسک نیز باید بچرخد تا نقطه مورد نظر زیر هد قرار بگیرد.
هارد دیسک جامد SSD
دیسک های جامد سابقه های طولانی دارند، ولی عملا از سال ۱۹۹۵ به معنای امروزی به کار گرفته شدند و از سال ۲۰۰۷ رواج پیدا کردند، استفاده از آنها در ابتدا محدود به صنایع نظامی و هوا فضا بود، ولی امروزه در اختیار کاربران معمولی نیز هستند.
دیسک جامد منبع ذخیره سازی است که از نیمه رساناهای حالت جامد تشکیل شده که هیچ قطعه متحرکی وجود ندارد، به همین دلیل زمان تاخیر بسیار کمتری نسبت به دیسک سخت دارد.
به جای آنها از حافظه های فلش و حافظه های SDRAM در دیسک های جامد استفاده می شود و از نظر ابعاد و شکل ظاهری مشابه دیسک سخت هست.
مزایای هارد دیسک جامد SSD
در ساختار دیسک های جامد از تراشه های حافظه nand به جای سیستم ذخیره سازی مکانیکی استفاده شده است.
استفاده از این فناوری باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و تولید حرارت در کامپیوتر می شود و نرخ ذخیره سازی داده در آنها را نیز افزایش می دهد، که از این جهت استفاده آنها در کامپیوتر های لپ تاپ بسیار به صرفه است.
میزان برق استفاده شده در آنها تنها ۵ درصد دیسک سخت است، دیسک جامد از نظر وزن از دیسک سخت سبک تر است.
برتری دیگر مقاومت بیشتر در برابر شرایط نامساعد محیطی و شوک های الکتریکی است که علت آن هم عدم استفاده از قطعات جدا شونده است.
چنین مزیتی موجب می شود تا این حافظه برای استفاده در زمینه های صنعتی و نظامی که ممکن است در آنها شرایط عادی کاری وجود نداشته باشد بسیار کارا باشد.
از دیگر مزیت های دیسک سخت بی صدا بودن آنها در زمان کار است ، شاید بتوان اختلاف قیمت بین دیسک سخت و جامد را با اختلاف قیمت بین نمایشگرهای lcd و crt (قدیمی) در سال های نه چندان دور مقایسه کرد که به مرور زمان و با کاهش اختلاف آنها کاربران به سوی استفاده از مانیتور های lcd جذب شدند.
تفاوت هارد HDD با SSD
در تفاوت هارد HDD با SSD ، دیسک جامد برای افزایش فضای ذخیره سازی، مشکلات دیسک سخت را ندارد ، چرا که در دیسک سخت برای افزایش حجم سازنده ها ناگزیرند از صفحات بیشتری استفاده نمایند.
وقتی تعداد صفحات زیاد می شود، به دلیل اینکه فضای داخل هارد دیسک سخت کاملا ایزوله است و هوای داخل آن نیز محدود است، با چرخش سریع صفحات، گرمای بیشتری نیز تولید می شود که برای استفاده در نوت بوک این مشکل بزرگی است و این همان چیزی است که شرکت های سازنده سعی در بهبود اجرا و سرعت آن دارند.
تاخیرات مکانیکی بوجود آمده برای دیسک سخت تقریبا ۹۵ درصد کل زمان انتقال اطلاعات است و این در صورتی است که دیسک جامد هیچگونه تاخیر مکانیکی ندارد که این امر باعث افزایش سرعت دیسک جامد نسبت به دیسک سخت می شود.
محاسبه زمان انتقال داده ها در مورد دیسک سخت کار مشکلی است زیرا هد اطلاعات لبه خارجی صفحه را سریع تر از لبه داخلی آن می خواند به دلیل آنکه دیسک جامد هیچ بخش حرکتی ندارد در هنگام خواندن و نوشتن داده ها نیز تاخیری ندارد.
اگر چه در مجموع این دو تاخیر در هارد دیسک کسری از ثانیه است اما قابل چشم پوشی نیست.
شاخصه IOPS (نرخ ورودی/ خروجی در هر ثانیه) یکی از معیارهای اندازه گیری سرعت دسترسی به داده ها است که برای دیسک جامد در حدود ۷۰۰۰ است و در دیسک سخت به میزان ۱۰۰ می رسد.
دیسک جامد از نظر نرم افزاری کاملا با دیسک سخت سازگاری دارد به طوری که می تواند در هر کاری جایگزین دیسک سخت شود، در بخش مدیریت فایل نیز تفاوت هایی جزئی بینشان وجود دارد.
