آموزش, آموزش برق, رازهای موفقیت

نیکولا تسلا Nikola Tesla

نیکولا تسلا Nikola Tesla

نیکولا تسلا Nikola Tesla فیزیکدان و مخترع و مهندس برق صربی – آمریکایی بود. مشهورترین کوشش تسلا ارائه تئوری الکتریسیته جریان متناوب چند فاز بود که او در ساخت اولین موتور القایی در سال ۱۸۸۲ میلادی به کار برد.

نیکولا تسلا Nikola Tesla

سال های اولیه زندگی :

نیکولا تسلا Nikola Tesla در دهم ژولای ۱۸۵۶ در سمیلجان در نزدیکی گوسپیک، لیکا به دنیا آمد. پدرش، پدر روحانی میلوتین تسلا، در مرکز صرب ارتودکس کارلوچی یک کشیش بود و مادرش، دوکا ماندیک تجهیزات صنایع خانگی درست می‌کرد.

تسلا یکی از پنج فرزند این خانواده بود. او یک برادر و سه خواهر داشت. تسلا در کارلواک به مدرسه رفت و سپس مهندسی برق را در پلی تکنیک آستریا در گراز، اتریش در سال ۱۸۷۵ میلادی به پایان رساند. در این هنگام او به مطالعه کاربردهای جریان متناوب پرداخت.

در سال ۱۸۸۱ میلادی او به بوداپست رفت تا برای شرکت تلگراف کمپانی آمریکایی تلفن کار کند. هنگام گشایش مرکز تلفن در بوداپست، سال ۱۸۸۱ تسلا سر تکنسین شرکت بود و بعدها مهندس دولت یوگوسلاو و مهندس اولین سیستم تلفن کشور شد.

او یک تکرار کننده تلفن (یا تقویت کننده) را نیز ساخت. برای مدت کوتاهی او در ماریبور اقامت کرد. او در اولین شغلش به عنوان کمک مهندس استخدام شد. در این زمان تسلا از یک آشفتگی روانی رنج می‌برد.

در سال ۱۸۸۲ میلادی نیکولا تسلا Nikola Tesla به پاریس رفت تا در آنجا به عنوان یک مهندس برای شرکت آمریکای شمالی ادیسون بر روی بهبود طراحی تجهیزات الکتریکی کار کند.

در همین سال او به فکر موتور القایی افتاد و شروع به ساخت دستگاه های مختلفی کرد که از میدان های مغناطیسی دوار استفاده می‌کردند (که او برای آن در سال ۱۸۸۸م حق ثبت اختراع گرفت).

او مدت دو الی سه هفته در تومینگاژ صرف بهبود خود کرد. در سال ۱۸۹۶ میلادی، تسلا (بنابر مصاحبه‌ ای که در سال ۱۹۱۶ انجام داد) نوعی بلندگو ساخت.

صداهای بلندگو دارای کیفیت صدای تلفن های آن زمان بود. این اختراع هیچ گاه نه ثبت شد و نه بطور عمومی منتشر شد (تا سالها بعد توسط خود تسلا).

سال های میانی زندگی :

در سال ۱۸۸۴ میلادی با رها کردن زادگاهش، نیکولا تسلا Nikola Tesla به ایالات متحده آمریکا رفت تا شغلی را در شرکت ادیسون در شهر نیویورک بپذیرد. او با ۴ سنت، یک کتاب شعر و یک توصیه نامه (از طرف چارلز بتچلور، مدیر او در کار سابقش) به آمریکا رسید.

استخدام اولیه :

تسلا برای توماس ادیسون کار کرد و او برای ارتقای دینامو های DC ادیسون مبلغ ۵۰۰۰۰ دلار به تسلا پیشنهاد داد.

تسلا حدود یک سال برای طراحی جدید آنها کار کرد و وقتی که راجع به پنجاه هزار دلار از ادیسون سوال کرد، او پاسخ داد، نیکولا تسلا Nikola Tesla تو شوخی ما آمریکایی ها رانمی‌ فهمی. تسلا استعفا داد.

در سال ۱۸۸۶ میلادی نیکولا تسلا Nikola Tesla شرکت خودش را تأسیس کرد، روشنایی الکتریکی و تولید صنعتی تسلا، سرمایه گذاران مالی اولیه با تسلا بر سر طرح وی برای یک موتور جریان متناوب مخالفت کردند و در نهایت او را از مسئولیت هایش در شرکت عزل کردند.

تسلا از سال ۱۸۸۶ الی ۱۸۸۷ در نیویورک برای تأمین مالی خودش و جمع آوری سرمایه برای پروژه بعدی‌ اش به عنوان یک کارگر ساده کار کرد.

در سال ۱۸۸۷ او موتور القایی ابتدایی جریان متناوب بدون جاروبک را ساخت که آن را در سال ۱۸۸۸ به موسسه مهندسین برق آمریکایی (که اکنون IEEE نامیده می‌شود) ارائه داد.

در همان سال او اصول سیم پیچی تسلا را توسعه داد و شروع به کار با وستینگهاوس، آزمایشگاه پیتسبرگ وستینگهاوس کرد.

وستینگهاوس به ایده‌ های او راجع به سیستم های چند فاز که انتقال جریان الکتریکی AC را در طول فواصل بلند ممکن می‌سازد، توجه کرد.

اشعه‌ های X و دوستی ها :

در آوریل ۱۸۸۷ تسلا شروع به تحقیق راجع به آنچه بعدها به عنوان اشعه X شناخته شد، کرد اما توسط دستگاه های خودش کرد که از تیوپ های اشعه X بدون الکترود هدف گیری متفاوت بود، مانند تیوپ های انحنا واژه جدید این فرآیند بر مسترالانگ است.

در سال ۱۸۹۱ او یک شهروند آمریکایی به تابعیت در آمده شد و آزمایشگاه خیابان هاستون خودش را تأسیس کرد. او تیوپ های خلا را به صورت بدون سیم در آن روشن کرد و نشان داد که قابلیت انتقال توان بی‌ سیم وجود دارد.

در این هنگام تسلا دوستی نزدیک و همیشگی را با مارک توین آغاز کرد. آنها زمان بسیاری از اوقات شان را با هم در آزمایشگاه تسلا و دیگر جاها صرف کردند. دوستان نزدیک تسلا هنرمندان بودند.

او همچنین با آر. ا. جانسون دوست بود که بسیاری از شعرهای صربی زمان را اقتباس کرده بود (که تسلا آنها را ترجمه کرد). وقتی که او ۳۶ ساله بود، اولین حقوق ثبت اختراع او که راجع به سیستم قدرت چند‌ فاز بود پذیرفته شد.

او تحقیقات اش را راجع به سیستم و اصول میدان مغناطیسی دوار ادامه داد. پیش از سال ۱۸۹۲ میلادی تسلا از آنچه که بعدها ویلهلم رونتگن به عنوان اثر اشعه X شناسایی کرد، آگاه شد.

او آزمایشات متعددی انجام داد (شامل عکس گرفتن از استخوان های دست خودش، بعدها او این تصاویر را برای رونتگن فرستاد) اما او یافته‌ های اش را در معرض اطلاع عموم قرار نداد، اکثر تحقیقات او در آتش سوزی آزمایشگاه خیابان هاستون در سال ۱۸۹۵ از بین رفت.

مشاهده  دیود چیست؟

بی‌ سیم و AIEE :

تسلا به عنوان جانشین رئیس موسسه مهندسین برق آمریکا (که الان بخشی از IEEE می باشد) از سال ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۴ فعالیت کرد. از سال ۱۸۹۳ تا ۱۸۹۵ او بر روی جریان های متناوب فرکانس بالا تحقیق کرد.

او ولتاژ متناوبی به اندازه یک میلیون ولت ایجاد کرد که از یک سیم پیچی تسلای مخروطی استفاده می‌کرد و اثر پوستی را در اجسام هادی مورد تحقیق قرار داد.

همچنین او مدارات تنظیم شده را طراحی کرد و یک ماشین برای القای خواب، لامپ های خلا گازی بدون سیم و انرژی الکترو‌مغناطیسی انتقال یافته بدون سیم را ابداع کرد، که با این کار عملا اولین فرستنده رادیویی را ساخت.

در سنت لوییس، میسوری در سال ۱۸۹۳ میلادی تسلا نمایشی راجع به ارتباطات رادیویی انجام داد (او عبور انرژی رادیویی را در فضا از یک طرف صحنه به طرف دیگر نشان داد).

او اصول این آزمایش را به طور دقیق برای موسسه فرانکلین در فیلادلفیا، پنسیل وانیا و انجمن روشنایی الکتریکی ملی توضیح داد. هنریش هرتز چنین نمایش هایی را به طور مکرر پنج سال پیش انجام داده بود.

نمایشهای هنریش عمومی نبودند (او این کار را در دوران درس فیزیکش ارائه داده بود) اما اگر بخواهیم به دقت صحبت کنیم کارهای تسلا هم عمومی نبودند (موسسه فرانکلین تا سال ۱۹۳۴ برای عموم مردم باز نشد).

جنگ جریان ها :

در عصر جنگ جریان ها در اواخر دهه ۱۸۸۰ میلادی به علت تبلیغ ادیسون بر استفاده از جریان مستقیم در توزیع توان الکتریکی در مقابل جریان متناوب که توسط تسلا حمایت می‌شد، نیکولا تسلا Nikola Tesla و توماس ادیسون تبدیل به دو رقیب و دشمن شدند.

برای اطلاعات دقیق تر جنگ جریان ها را مشاهده کنید. وقتی که تسلا ۴۱ ساله بود، اولین حق اختراع رادیوی پایه را به ثبت رساند (به شماره US645576) و یک سال بعد، او طرز کار یک قایق کنترل از راه دور را به ارتش ایالات متحده نشان داد و معتقد بود که ارتش به چیزهایی نظیر اژدرهایی با هدایت رادیویی نیاز خواهد داشت.

این دستگاه ها دارای یک کوهیرر ابداعی و یک سری از گیت های منطقی بودند. کنترل از راه دور رادیویی تا دهه ۱۹۶۰ یا همان عصر فضا تازگی خودش را حفظ کرد.

در همان سال، تسلا یک شمع الکتریکی برای موتورهای گازوئیلی اختراع کرد که طرز کارش تقریبا مشابه فرآیند به کار رفته توسط موتور احتراق داخلی پیشرفته بود.

ورود به کلورادو اسپرینگس :

در سال ۱۸۹۹ نیکولا تسلا Nikola Tesla تصمیم گرفت که به کلورادو اسپرینگس رفته و با داشتن مکانی برای آزمایشات فشار قوی و فرکانس بالا، تحقیقات اش را آغاز کند.

او این مکان را اولا به خاطر طوفان های همیشگی‌ اش، ارتفاع بالا (که در آن هوا به علت فشار پایین، توانایی شکست دی الکتریک کمتری داشته و راحت تر منجر به یونیزاسیون می‌شود) و خشکی هوا (که نشتی بار الکتریکی را از طریق عایق ها کمینه می‌کند) انتخاب کرد.

ثانیا هزینه‌ ها رایگان بودند و توان الکتریکی از شرکت برق E1 پاسو فراهم می‌شد.

امروزه جدول های شدت مغناطیسی نیز نشان می‌ دهند که زمین اطراف آزمایشگاه های او میدان مغناطیسی چگال تری را نسبت به محیط اطراف دارد.

نیکولا تسلا Nikola Tesla در تاریخ ۱۷ می ۱۸۹۹ به کلورادو اسپرینگس رسید. پیش از رسیدن به خبرنگاران گفت که او در حال انجام آزمایشاتی برای ارسال سیگنال ها از قله پیکس به پاریس بوده است.

ساخت و ساز آزمایشگاه :

کمی بعد از رسیدن به کلورادو اسپرینگس‏‏، تسلا و یک پیمان کار محلی و تعدادی از دستیارانش شروع به ساخت یک آزمایشگاه کردند.

آزمایشگاه در نوب هیل واقع در شرق مدرسه نابینایان و ناشنوایان کلورادو و یک مایلی (۱٫۶ کیلومتر) شرق مرکز شهر تأسیس شده بود.

اهداف این آزمایشگاه در ابتدا آزمایش با الکتریسیته فرکانس بالا و دیگر پدیده‌ها و دوما تحقیق بر روی انتقال بیسیم توان الکتریکی بود.

تسلا برای آزمایشگاه یک ساختمان پنجاه در شصت فوت (۱۵ در ۱۸ متر) با یک سقف هشتاد فوتی (۲۴متر) در نظر گرفت.

یک آنتن هادی یک صد و چهل و دو فوتی (۴۳ متر) با یک توپ چوبی پوشیده شده با فویل روی، به ضخامت سی اینچ (۷۶۰ میلیمتر)، بر روی پشت بام بر افراشته شده بود.

پشت بام برای جلوگیری از آتش سوزی ناشی از جرقه‌ها و دیگر اثرات خطرناک آزمایشات، صاف شده بود. آزمایشگاه تجهیزات و دستگاه های حساسی داشت.

فرستنده تقویت کننده :

این آزمایشگاه دارای بزرگترین سیم پیچی تسلا بود که تا به حال ساخته شده است که قطرش پنجاه و دو فوت (۱۶ متر) بود و به عنوان فرستنده بزرگ کننده (MT) شناخته می‌شد.

این دستگاه بر خلاف سیم پیچ های تسلای کلاسیک، یک سیستم تقویت کننده سه سیم پیچه بود که نیازمند تحلیل های مختلفی، متفاوت از تحلیل بر اساس سیم پیچ های رزونانسی کوپل شده ثابت متمرکز بود.

این دستگاه در یک فرکانس طبیعی یک چهارم طول موج نوسان می‌کرد و می‌ توانست در یک حالت موج پیوسته و در یک حالت نوسانی موج ناقص میرا شده نیز کار کند.

مطابق محاسبات تسلا از این دستگاه برای ارسال ده ها هزار وات توان به صورت بیسیم استفاده کرده است. این دستگاه می‌ توانسته میلیونها ولت الکتریسیته را تولید کرده و صاعقه‌ هایی بلندتر از یک صد فوت (۳۰ متر) را به وجود بیاورد.

مشاهده  تکنولوژی VSAT

تسلا اولین کسی بود که اثرات الکتریکی در حد صاعقه را بوجود آورد. دستگاه MT رعدهایی را به وجود آورد که از فواصلی به اندازه کریپل کریک شنیده می‌ شدند.

مردم نزدیک آزمایشگاه جرقه‌ هایی را مشاهده می‌کردند که از زمین و از طریق کفشهای شان، به پاهایشان ساطع می شد.

برخی جرقه های الکتریکی را از شیر آتشنشانی مشاهده می‌کردند (تسلا برای مدتی زمین کردن را توسط لوله کشی شهر زمین انجام می‌داد).

محیط اطراف آزمایشگاه با یک کرونای آبی، درخشان شده بود.

یکی از آزمایشات تسلا با MT ژنراتور شرکت برق کلورادو اسپرینگس را به دلیل باز خورد ژنراتورهای شهر، از بین برد و شهر را دچار خاموشی کرد.

شرکت از دسترسی تسلا به تغذیه ژنراتورهای پشتیبان در صورت عدم تعمیر ژنراتور اولیه با هزینه خود نیکولا تسلا Nikola Tesla جلوگیری به عمل آورد. طی چند روز این ژنراتور دوباره به راه افتاد.

مدارات تنظیم شده :

به علاوه تسلا ترانسفورماتور های رزونانسی بسیار کوچکی ساخت و ایده مدارات الکتریکی تنظیم شده را کشف کرد. او همچنین تعدادی کوهیرر را برای جدا سازی و دریافت امواج الکترو مغناطیس ساخت و کوهیرر دوار را طراحی کرد و از آن برای شناسایی انواع خاص پدیده‌ های الکترومغناطیسی که مشاهده کرده بود، استفاده کرد.

این دستگاه ها دارای مکانیسمی متشکل از چرخه‌ ای دنده دار بودند که توسط یک مکانیسم رانشی فنری حلقوی که استوانه‌ های شیشه‌ ای کوچکی را می‌چرخاند، گردانده می‌شدند.

این آزمایشات آخرین مرحله سالهای کار بر روی مدارات تنظیم شده هم زمان شده بود.

تسلا در تاریخ ۳ ژولای ۱۸۹۹ در دفترچه‌ اش نوشت که «یک ترانسفورماتور رزونانسی جداگانه که در فرکانسی مشابه فرکانس یک ترانسفورماتور بزرگتر و تنظیم شده با ولتاژ بالاتر انرژی را از سیم پیچی بزرگتر که به عنوان یک فرستنده انرژی بیسیم عمل می‌کند، دریافت و ارسال می کند».

از این مطلب برای تصویب حق انحصاری اختراع تسلا برای رادیو در طی آخرین مباحث مطرح شده دادگاه استفاده شده است. این سیم پیچهای رزونانس فرکانس بالای هسته هوایی، شکل ابتدایی سیستم های رادیویی تا رادار و تصویر نگاری رزونانسی مغناطیسی پزشکی بودند.

انتشار و رزونانس :

در تاریخ ۳ ژولای ۱۸۹۹ نیکولا تسلا Nikola Tesla امواج ساکن زمینی را در داخل زمین کشف کرد. او نشان داد که زمین مانند یک هادی نرم و صیقل خورده رفتار می‌کند و دارای ارتعاشات الکتریکی است.

او امواجی را مورد آزمایش قرار داد که ویژگی شان یک کمبود ارتعاش در نقاطی بود که بین آن نقاط نواحی ارتعاش حداکثر، به صورت دورهایی رخ می‌دهد.

این امواج ایستا توسط محدود کردن امواج در مرزهای هادی ساخته شده ایجاد می‌ شدند. تسلا نشان داد که زمین می‌تواند به فرکانس های از پیش تعریف شده ارتعاشات الکتریکی پاسخ دهد. در این هنگام تسلا فهمید که دریافت و ارسال توان در اطراف جهان ممکن است.

تسلا آزمایشاتی را به منظور فهمیدن نحوه انتشار الکترومغناطیسی و رزونانس زمین انجام داد. از روی اسنادی که به دقت موجود هستند (از عکسهای مختلف گرفته تا تاریخ آزمایشات) معلوم است که او صدها لامپ را از فاصله ۲۵ مایلی (۴۰ کیلومتر) به صورت بی‌سیم روشن کرده است.

او چندین کیلومتر سیگنال هایی را ارسال کرد و لامپ های نئون را که از طریق زمین هدایت می‌ شدند روشن کرد.

او در رابطه با روش های بهینه سازی یون کره برای ارسال انرژی بدون سیم در طول فواصل بلند تحقیق کرد. او در تحقیقاتش فرکانسهای بسیار پایینی از طریق زمین و بخش هایی از یون کره که لایه طرف سنگین کنلی خوانده می‌شد ارسال کرد.

تسلا محاسبات ریاضی اش را بر پایه آزمایشات اش انجام داد و کشف کرد که فرکانس رزونانس این بخش تقریبا هشت هرتز است. در دهه ۱۹۵۰ محققین تأیید کردند که فرکانس رزونانس در این محدوده بود.

امواج کیهانی :

در آزمایشگاه کلورادو اسپرینگس تسلا سیگنال های رادیویی فرا زمینی را ضبط کرد و یافته‌ هایش را در برخی از ژورنال های آن زمان منتشر کرد.

اطلاعات و اخبار او توسط کمیته علمی که سخنان او را نپذیرفته بودند رد شد. او متوجه شد که اندازه گیری های گیرنده او از سیگنال های مکرر با سیگنال هایی که او از طوفان ها و نویز زمین دریافت کرده بود، اساسا متفاوت بودند.

خصوصا این که او بعدا به یاد آورد که سیگنال ها به صورت گروه هایی از کلیک های ۱ تایی، ۲ تایی، ۳ تایی و ۴ تایی با هم ظاهر شدند.

ترک کلورادو :

تسلا در ۷ ژانویه سال ۱۹۰۰ کلورادو اسپرینگس را ترک کرد. تجربیات کلورادو، تسلا را آماده پروژه بعدی‌ اش‌ کرد، یعنی ساخت یک وسیله انتقال بی‌ سیم توان، که به عنوان واردنکلیف شناخته شد.

واردنکلیف :

در سال ۱۹۰۰ تسلا شروع به طراحی برج واردنکلیف کرد. در ژوئن ۱۹۰۲ کارهای آزمایشگاه تسلا از خیابان هاستون به واردنکلیف منتقل شد.

در میان حقوق ثبت اختراع تسلا بیش از ۷۰۰ مورد اختراع تسلا امروزه بحث انگیزترین آنها برج واردنکلیف او است.

بنا بود که این برج آغاز یک سیستم جهانی برای ارتباطات بیسیم باشد و نیز قصد داشت که نمایشی از توزیع برج واردنکلیف جایی که او به بررسی اشعه مرگ پرداخت (جلوتر توضیح داده خواهد شد) توان الکتریکی بی‌سیم را ارائه دهد.

در نهایت این برج در جریان جنگ برای دور انداختن اوراق شد. روزنامه‌ های آن دوران به واردنکلیف برچسب “کار احمقانه یک میلیون دلاری تسلا” را نسبت دادند.

مشاهده  کنتور برق

سال های بعد :

تسلا اعتقاد داشت که اتحاد کشورها درمانی برای زمان و مسائل نبود. در سال ۱۹۱۵ تسلا علیه مارکونی دعوای حقوقی اقامه کرد و به طور ناموفقان های تلاش کرد که علیه ادعاهای مارکونی یک حکم دادگاهی بدست آورد.

حوالی سال ۱۹۱۶ تسلا به ورشکستگی افتاد چرا که او به علت مالیات های پیشین بسیار بدهکار بود. او در فقر زندگی می کرد.

در سال های آتی علائم قطعی اختلال غیر ارادی وسواسی در او به وجود آمد. او نسبت به عدد سه وسواس نشان می‌داد. او اغلب احساس می کرد که بایستی سه بار اطراف یک ساختمان قبل از وارد شدن به آن بگردد و می‌ خواست در هر وعده غذایی سه دستمال تا شده در زیر بشقابش قرار داده شود و …

ماهیت (OCD) اختلال غیر ارادی وسواسی در آن دوران تا حد کمی درک شده بود و هیچ درمانی برای آن وجود نداشت، به همین خاطر این علائم در نظر برخی شواهد جنون نسبی او و ضربه احتمالی ناشی از دست دادن شهرت اش شناخته شد.

این بیماری ممکن است ناشی از تحقیقاتی باشد که تسلا بر روی سیستم های چند فازه پی در پی در طبیعت انجام داد. همچنین او هرگز ازدواج نکرد.

نام او در فهرست ۱۰ دانشمند دیوانه جهان هم دیده می شود زیرا بسیار کم خوابیده و از بدن خود به عنوان ابزاری رسانا برای نمایش دستاوردهای اش در جمع استفاده می کرد.

در سال ۱۹۱۷ در حوالی زمانی که برج واردنکلیف از بین رفته بود، تسلا بزرگترین جایزه مهندسی را از IEEE دریافت کرد، مدال ادیسون.

رادار :

نیکولا تسلا Nikola Tesla در آگوست ۱۹۱۷ میلادی برای اولین بار اصول مربوط به فرکانس و سطح توان را برای اولین رادار ابتدایی که در سال ۱۹۳۴ ساخته شد، بنیان نهاد.

در سال ۱۹۱۷ ” آزمایشگر الکتریکی ” او اصول رادار پیشرفته نظامی را به دقت بیان کرد. مطالعات وی در زمینه‌ های فشار قوی، فرکانس بالا و جریان متناوب منجر به این موفقیت شد.

او ایده استفاده از موج رادیویی را برای شناسایی اشیاء در یک فاصله معین، تشکیل داده بود.

تسلا پیشنهاد کرد که از امواج الکترو مغناطیسی برای تعیین موقعیت نسبی، سرعت و مسیر یک جسم متحرک و دیگر ایده‌ های پیشرفته رادار استفاده کنیم.

اگر چه که اولین بار رادار به طور موفقیت آمیزی در یافتن هواپیماها (پس از زیاد شدن اخیر تعداد آنها) و کشتی های روی سطح در جریان جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد، تسلا پیشنهاد کرده بود که این وسیله ممکن است در پیدا کردن زیر دریایی ها نیز کمک کند (که البته رادار خیلی مناسب این کار نیست).

امیل گیراردیاو که با اولین سیستم رادار فرانسوی کار می‌ کرد، بیان کرده است که او سیستم های رادار را بر اساس اصول طراحی شده توسط تسلا می‌ ساخت.

پیش از دهه بیست ظاهرا نیکولا تسلا Nikola Tesla با دولت انگلستان به نخست وزیری چمبرلین در رابطه با یک سیستم اشعه‌ ای مذاکره میکرده است.

تسلا همچنین بیان داشته است که تلاشهایی برای ربودن “اشعه مرگ” (که ناکام ماند) انجام گرفته است. عمر دولت چمبرلین پیش از انجام هر گونه مذاکره نهایی‌ به پایان رسید.

دولت جدید بالدوین کاربردی برای پیشنهاد تسلا ندید و مذاکرات پایان یافت.

دهه ۱۹۳۰ :

در هفتاد و پنجمین سالروز تولد تسلا در سال ۱۹۳۱ میلادی مجله تایم عکس او را روی جلدش انداخت. عنوان جلد ارتباط او را با تولید توان الکتریکی ذکر می‌کرد.

در سال ۱۹۳۵ بسیاری از حقوق انحصاری ثبت اختراع مارکونی که مرتبط با رادیو بودند، توسط دادگاه درخواست ایالات متحده بی‌ اعتبار اعلام شدند.

دادگاه نتیجه گرفت که کار پیشین تسلا خصوصا US645576 و US649621 از کارهای بعدی مارکونی پیشی گرفته است.

نیکولا تسلا Nikola Tesla آخرین حق انحصاری ثبت اختراعش را در تاریخ ۳ ژانویه ۱۹۲۸ دریافت کرد که راجع به یک دستگاه برای حمل و نقل هوایی بود که اولین نمونه از هواپیماهای عمود پرواز (VTOL ) بود.

وقتی او ۸۱ ساله بود اعلام کرد که او در حال کار بر روی “تئوری دینامیک گرانش” بوده است اما این تئوری هرگز منتشر نشد.

وداع با دنیا :

نیکولا تسلا Nikola Tesla در نیویورک در اثر از کار افتادگی قلب در زمانی بین عصر ۵ ژانویه و صبح ۸ ژانویه سال ۱۹۴۳ میلادی در حالی که تنها بود، در گذشت.

علی رغم فروش حق انحصار ثبت اختراع الکتریسیته متناوب او اساسا فقیر بود و با بدهی های زیادی از دنیا رفت. در هنگام مرگش، تسلا در حال کار بر روی نوعی از سلاح “دور نیرو” یا “اشعه مرگ” بود که اسرار آن را در صبح ژانویه همان سال به وزارت جنگ ایالات متحده تحویل داده بود.

به نظر می‌ رسد که اشعه مرگ پیشنهادی وی مرتبط با تحقیقات اش بر روی صاعقه کروی و پلاسما باشد. جسد او سه روز بعد از این واقعه پیدا شد و پس از این که FBI توسط وزارت جنگ مطلع شد، مقالات او خیلی محرمانه اعلام شدند.

به سرعت پس از معلوم شدن مرگ نیکولا تسلا Nikola Tesla اداره فدرال تحقیقات به دفتر اموال بیگانگان دستور داد که علی رغم این که تسلا آمریکایی بود اموال و مقالات او را در اختیار بگیرد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید