مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان

مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان و این موضوع که رزولیشن چشم انسان چقدر است انواع و اقسام حدس‌ها و محاسبات تئوریک وجود دارد، که اغلب آنها ادعای رزولوشن ۵۷۶ مگاپیکسل را مطرح ساخته‌ اند.

بر اساس آزمایش ها، رزولیشن چشم انسان ۱۰ مگاپیکسل است ، در این گزارش یافته‌های خود را از آزمایش دوربین‌ های IP با رزولیشن‌ های مختلف در برابر چشم انسان با شما به اشتراک می‌گزاریم.

مقایسه دوربین مدار بسته با چشم انسان

طبق گفته ها برای مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان ، چشم انسان از رزولیشن کلی بیش از صد مگاپیکسل برخوردار هست اما به ندرت برای نظارت استفاده می‌شود و این رزولیشن حقیقی محاسبه شده توسط مغز ما (VMS) نیست.

از لحاظ رزولیشن کلی تا زمانی‌ که چشم انسان برنده باشد، رزولیشن مورد استفاده قرنیه یا محاسبه مغز در یک بازه زمانی، تنها بحثی هست که می‌شود انجام داد.

این محاسبات به شدت می تواند نوسان داشته باشد اما حدود تخمین ها بین ۵ تا ۱۰ مگاپیکسل با توجه به بینایی افراد می باشد.

هنوز فن آوری‌ های لنز توان رقابت با رزولیشن‌ های بالاتر (حداکثر حدود پنج مگاپیکسل برای نظارت حرفه‌ای) در دوربین‌ های امنیتی را ندارند.

اکثر دوربین‌ های ۱۰ تا ۲۰ مگاپیکسلی از کمبود فریم ریت (نرخ تعداد فریم‌ها در ثانیه) و کیفیت تصویر در گوشه‌ ها رنج می برند و این یک پیروزی آشکار برای چشم انسان می باشد.

تاثیر قانون مور در مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان

به نقل از فن آوری اطلاعات ایران ، قانون مور یکی از مهم ترین دلایل پیشرفت فن آوری لنزها مثل دوربین‌ مداربسته IP و سنسورها و پس از آن چشم انسان می باشد که آن چنان به چشم نیامده است.

از قانون مور، تجهیزات نوری مثل لنزها ، برخلاف دیگر تجهیزات داخل دوربین پیروی نمی‌کنند.

توسعه دهندگان دوربین‌ مدار بسته IP ، به منظور مشاهده رزولوشن دقیق‌ تر و بهبود وضوح تصویر با حساسیت نوری دوربین مداربسته بهتر با توجه به پیشرفت کند لنزها، در حال تلاش برای توسعه قدرت پردازشی در دوربین‌ ها هستند.

در شب برای مقایسه دوربین مدار بسته با چشم انسان خیلی از ما مشکل ضعف بینایی داریم ، اما برخلاف چشمان ما دوربین‌ ها توانایی تهیه یک تصویر سیاه و سفید با نفوذ طول موج‌های IR در شب را دارند.

در اینجا مشارکت کامل قانون مور در پیشرفت فناوری سنسور را شاهد هستیم و می توانیم در تصاویر با نور کم نیز انتظار پیشرفت‌ های زیادی را داشته باشیم.

تاثیر سنسور CMOS مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان

در حال حاضر با رشد فناوری سنسور CMOS ، در دوربین‌ های پنج مگاپیکسل تقریبا توانایی انجام حساسیت نوری بیشتری نسبت به چشم انسان، داریم.

حتی در رزولوشن های HDTV و VGA، حساسیت نوری بیشتری نسبت به چشم انسان را دارا هستیم.

بدین ترتیب برخلاف چشم انسان، توانایی مشاهده در شرایط بدون نور را داراست.

امروزه دوربین‌ های تحت شبکه حرارتی دیجیتالی در سطح پیشرفته داریم که توانایی یکپارچه شدن با سیستم های نظارتی دوربین مداربسته IP را دارند.

در محیط‌ های کاملا تاریک با شرایط دید ضعیف، دوربین های حرارتی می‌توانند افراد و اشیاء را شناسایی کنند و بیشتر برای مقاصد نظامی استفاده می‌شوند.

یکی دیگر از مباحث حائز اهمیت در حوزه سنسور و پردازش تصاویر، WDR می باشد که تقریبا چشم انسان در بازه کنتراست ۱۲۰ دسیبل قرار دارد و حالتی تقریبا مشابه در مقایسه بین دوربین های تحت شبکه با بهترین نرخ WDR در بازار را داراست.

خستگی زیاد چشم و به دنبال آن سردرد، در نتیجه تلاش انسان به منظور مشاهده تغییرات ثابت کنتراست در هر زمانی ، برای مقایسه دوربین مدار بسته با چشم انسان حاصل می شود.

در نتیجه دوربین بدون نیاز به عینک آفتابی بسیار بهتر از چشم انسان در طول اجرای طولانی و به ویژه هنگام مواجهه با نور مستقیم خورشید عمل می‌کند.

تاثیر میدان دید FOV مقایسه دوربین مداربسته با چشم انسان

تا اینجای کار به بررسی رزولیشن و حساسیت نوری دوربین نسبت به چشم پرداختیم، مقایسه بعدی در رابطه با میدان دید FOV و سرعت مکانیکی می باشد.

میدان دید حدود ۷۵ تا ۹۵ درجه و سرعت چرخش به راست، چپ یا بالا و پایین، حدود ۹۰۰ درجه بر ثانیه را چشم انسان داراست.

چشم انسان در مقایسه با دوربین‌های PTZ امروزی، از اکثریت الگوریتم های فوکوس خودکار در اغلب دوربین ها سریعتر است.

بنابراین از مواردی که قابل توجه تولیدکننده‌ها در سال‌های آینده خواهد بود، بهبود فوکوس می باشد.

دوربین‌های امنیتی یا دوربین مدار بسته IP و تحت شبکه در زمینه بزرگ‌نمایی نوری یک گام جلوتر از چشم انسان هستند.

اما به یاد داشته باشید که در حالتی مشابه هم ممکن است دوربین‌های امنیتی کثیف شده، غبار گرفته یا حتی با تارهای عنکبوت پوشیده شوند و چشم انسان می‌تواند دچار بیماری شود.

محیط نصب و هاوسینگ، بدون قابلیت پاک کردن گرد و غبار و خرده‌ها از لنزها، بسیار مهم و قابل توسعه خواهند بود.

بزرگترین گام رو به جلوی دوربین‌ها این است که برخلاف چشمان ما به استراحت و خواب نیاز ندارند!